మూగబోయి మాటలు రాక మనసులో మాట చెప్పలేక
గుండెభారం మోయలేక వ్రాస్తున్నా నేనీలేఖ.....

ఏమని మొదలుపెట్టను నేస్తం నీకోసమని వ్రాస్తున్న ఈ గేయాన్ని
ఏ పూలరెక్కల్ని చిదిమి పరువను నువ్వొస్తున్న ఆ రహదారిని
ఏ గాన మేళాన్ని అడగను నీకోసమే ఆలపించమని
ఏ నీలి మేఘాన్ని కోరను చిరుజల్లులు కురిపించమని


నీ స్నేహ హస్తాన్ని అందించు చిమ్మ చీకటినైనా చీల్చుకువస్తా
నీ ప్రేమామృతాన్ని కురిపించు సప్తసంద్రాల్నైనా దాటేస్తా
నీ హృదయంలో కాస్త చోటివ్వు ఈ జగాన్నంతా ఎలేస్తా
నీ పెదవిపై చిరునవ్వునౌతాను నీ తోడునీడగా ఉంటాను..

మన్నించి దరి చేర్చుకో నేస్తం..
నువ్వు అడిగావంటే చాలు నా ప్రాణాన్నైనా ఇచ్చేస్తా..
ఏన్నాళ్ళైనా...     ఏన్నేళ్ళైనా...
ఇప్పటికీ.......     ఏప్పటికీ.....

నీ కొసం ఒక హృదయం పరితపిస్తూ ఉంటుందని మరచిపోకు నేస్తం.....